Fort de Bilt
Het noordelijke deel van het uit de 19e eeuw daterende Fort de Bilt aan de rand van Utrecht omvat een gebied van ongeveer 5 hectaren. Het is een terrein dat door zijn flora, fauna en historische achtergrond de bezoeker veel te bieden heeft. Het is echter ook een plaats van verschrikking geweest en is dit voor velen altijd gebleven.
In de oorlog werden hier door de bezetters vele verzetsstrijders, gijzelaars en politieke gevangenen gedood. Soms na processen, maar ook zonder enige vorm van proces en vaak  op zeer wrede wijze. Naast deze executieplaatsen is een bunker waarin, niet alle, gevangenen opgesloten werden. Deze bunker was voorzien van een eigen ventilator om lucht naar binnen te pompen en je moest deze gebruiken wilde je niet stikken.
De mensen kwamen aan per vrachtwagen of lopend en werden soms al neergeschoten terwijl zij naar de bunker liepen. De weg naar deze  executieplaats werd door velen na de oorlog benoemd als de bloedbaan.

Het Monument
Fort de Bilt is als herdenkingsplaats al gebruikt in 1945. In de zomer werd een eenvoudig gedenkteken in de vorm van een kruis geplaatst op de plek waar velen werden doodgeschoten.
Er is door de vrijwilligers geld ingezameld zodat uiteindelijk in 1949 het huidige monument kon worden opgericht. Het monument is onthuld in 1949 door de weduwe van een verzetsman.
Het monument in Fort De Bilt te Utrecht is een wit natuurstenen beeld van een vrouwenfiguur met kind en hond. In haar rechterhand houdt de vrouw een lauwerkrans vast. Het beeld is geplaatst op een gemetseld muurtje. Onder het beeld is een plaquette van witte natuursteen en een ijzeren kruis aangebracht. De tekst op de plaquette luidt:

‘DEN VADERLANDT GHETROUWE
BLYF ICK TOT INDEN DOET’

Het beeld staat symbool voor het gezin dat niet meer compleet is. De lauwerkrans in de hand van de vrouw is een teken van rouw. Voor het beeld is een bloemenperk aangelegd. Bij het gedenkteken is tevens een klokkenstoel met luidklok geplaatst.
Sinds 1995 zijn er tevens 6 gedenkplaten geplaatst met daarop de namen van de gefusilleerden. Deze marmeren platen liggen links en rechts naast de trap naar de luidklok.